Söyleyemeyen söylemesin hissetmeden
sussun gitsin
Dişlerinin arasından sızacaksa yalan yanlış şeyler
dişleri dökülsün de gitsin
Kendini bilmeyen yutsun bildiklerini
boğulsun gitsin
Kokutmasın tırsak nefesiyle çevresini
Önümde duran taş,
arkamda duran ağaç ve yarım yamalak gördüğüm gökyüzü
nasıl eminse benim burada olduğumdan
aynen ben de biliyorum
üstümde gezen sinekleri
Sadece ışığa gelmişken
“Buna da konalım gelmişken” diyorsa
sinek bile öldüremeyen ben
yaşar usta
sineklere rağmen
1.7.11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder